به نقل از «آنا»

احتمال برپایی جشنواره‌ تئاتری با همکاری کشورهای همسایه

تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۷۶۵۱۳

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، امسال  نوزدهمین دوره جشنواره تئاتر عروسکی تهران مبارک، شاهد اجرای نمایش‌هایی از کشور‌هایی مانند پرو و مکزیک بود که برای اولین بار در این جشنواره حضور یافته بودند. این رویداد، فرصتی بود تا ضمن شناخت بیشتر هنر نمایش عروسکی این کشورها، راه‌های ارتباطات فرهنگی و هنری بیشتر بین ایران و این کشور‌ها موردبررسی قرار گیرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدای نشستی که به همین مناسبت در دفتر مدیرکل هنر‌های نمایشی برگزار شد، کاظم نظری ضمن خوش‌آمدگویی به سه گروه حاضر در این نشست، گفت: در این جشنواره گروه‌های شما بار اجرا‌هایی خوب مانند گروه‌های بزرگ درخشید و تماشاگران، از تماشای نمایش‌های اجراشده توسط هر سه گروه، احساس رضایت داشته‌اند.

وی همچنین ابراز امیدواری کرد که این گروه‌های نمایشی در راستای تبادل فرهنگی بین ایران و این کشورها، همچنان در فستیوال‌های نمایشی آینده نیز حضور یابند.

نظری افزود: اگرچه هر سه کشور، دارای فرهنگ بسیار غنی هستند، ولی ایران به‌واسطه داشتن جشنواره‌های نمایشی متعدد، همواره می‌تواند میزبان خوبی برای نمایش‌های این کشور‌ها باشد.

او همچنین با معرفی مژگان وکیلی به‌عنوان مسئول بخش بین‌الملل اداره کل هنر‌های نمایشی، ابراز امیدواری کرد که همه گروه‌های شرکت‌کننده در جشنواره، پس از اتمام جشنواره، با ارتباط با بخش بین‌الملل این اداره کل، نظرات و پیشنهاد‌های خود را ارائه دهند و همچنین اگر گروه‌های نمایشی را می‌شناسند که برای شرکت در جشنواره‌های آینده ایران آمادگی دارند، به این بخش معرفی کنند.

مدیرکل هنر‌های نمایشی با بیان این خبر که در آینده نزدیک، دو جشنواره بین‌المللی نمایشی در ایران برگزار خواهد شد، اعلام کرد که یکی از آن‌ها جشنواره «مایم» در شهر زنجان و دیگری جشنواره آیینی-سنتی در شهر تهران خواهد بود.

نظری موضوع آموزش هنر‌های نمایشی را جدای از موضوع عرصه اجرای نمایش قابل‌توجه دانست و اعلام کرد که این اداره کل می‌تواند در این زمینه نیز چه به‌صورت حضوری و چه به‌صورت ارتباط در فضای مجازی با برگزاری وبینار‌ها و ویدئوکنفرانس‌ها، امکان آموزش بین‌المللی بین ایران و کشور‌های دیگر را ایجاد کند.

او گروه‌های نمایشی حاضر در نشست را سفیران فرهنگی آن کشور‌ها خواند و نسبت به تبادل فرهنگی بین ایران و این کشور‌ها از طریق این گروه‌ها، ابراز تمایل کرد.

در ادامه این نشست، الکس هِرِرا، بازیگر گروه نمایش کشور مکزیک، ضمن معرفی خود و شرکت نمایشی‌اش در مکزیک، این شرکت را دارای امکانات ایجاد ارتباطات فرهنگی با ایران دانست. او از حضور در ایران و در این جشنواره ابراز خوشحالی کرد و افزود: «این فرصتی است که هیچ‌وقت فکر نمی‌کردیم اتفاق بیفتد.»

در ادامه این نشست، چنگیز اوزک، کارگردان و بازیگر گروه نمایشی کشور ترکیه نیز ضمن ابراز خوشحالی از دعوت به ایران، افزود که همیشه از تنوع نمایش‌های جشنواره‌ها و همچنین کارگاه‌های آموزشی در ایران بسیار حیرت‌زده و خوشحال می‌شود و امیدوار است که این فعالیت‌های هنری همچنان بیشتر شود و او هم بتواند در این زمینه، فعالیت داشته باشد.

این کارگردان ترکیه‌ای ضمن بیان اینکه در زمینه هنر نمایش، ایران در بین کشور‌های همسایه، قوی‌تر است، پیشنهاد داد که ایران می‌تواند جشنواره‌هایی با موضوعات متنوع، ازجمله نمایش سایه برگزار کند و در این جشنواره، کشور‌های خاورمیانه مانند ازبکستان، قزاقستان، چین، ژاپن، کره، ویتنام، هندوستان، پاکستان، ... شرکت کنند، چراکه این کشور‌ها خود به‌صورت مجزا می‌توانند برای کشور‌های دیگر الهام‌بخش فرهنگ این جشنواره‌ها باشند.

نظری نیز در پاسخ پیشنهاد این هنرمند ترکیه‌ای گفت که ایران مدت‌هاست در ارتباط با سازمان اکو پیگیر این موضوع است که جشنواره‌ای با حضور کشور‌های همسایه که در نمایش سایه صاحب‌نام هستند، برگزار کند و امیدوار است تا سال آینده این اتفاق بیفتد.

هوگو سوارز، هنرمند پرویی در ادامه این نشست با بیان اینکه این اولین بار است که در ایران حضور دارد و از استقبال تماشاگران ایرانی بسیار لذت برده است، گفت که این حضور برای او یک تجربه بسیار فوق‌العاده بوده است.
نظری نیز در پاسخ به سخنان هنرمند پرویی گفت که پس از چهل‌وسه سال، این اولین بار است که از کشور پرو، نمایشی در جشنواره حضور دارد و خیلی خوش‌بین است که این تبادل فرهنگی ادامه یابد و گروه‌های نمایشی بیشتری از کشور پرو بتوانند در جشنواره‌های نمایشی ایران حضور یابند و هنرنمایی کنند.

در ادامه نشست، مژگان وکیلی، مسئول بخش بین‌الملل اداره کل هنر‌های نمایشی نیز ضمن خوش‌آمدگویی و تشکر از حضور گروه‌های نمایشی حاضر در نشست به خاطر حضورشان در این جشنواره، ابراز امیدواری کرد که این گروه‌ها نیز بتوانند از جشنواره‌های کشور‌های خودشان این اداره کل را آگاه سازند، چراکه به دلیل برگزاری جشنواره‌های نمایشی بین‌المللی متعدد در ایران، حضور دبیران جشنواره‌های ایرانی در آن کشور‌ها برای انتخاب آثار و دعوت از گروه‌های نمایشی خارجی برای شرکت در جشنواره‌های ایران، حائز اهمیت است.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: جشنواره عروسکی تهران مبارک تئاتر نشست کاظم نظری کل هنر های نمایشی گروه های نمایشی کشور ها بین ایران جشنواره ها اداره کل گروه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۷۶۵۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«شهر آفتاب مهتاب» اتفاقی آوانگارد در تئاتر دهه ۴۰

به گزارش خبرگزاری مهر، نهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران، چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، به نمایش فیلم تئاتر «شهر آفتاب مهتاب» به نویسندگی علی حاتمی و کارگردانی عباس جوانمرد (محصول ۱۳۴۵) اختصاص داشت.

پس از نمایش این فیلم تئاتر، نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و سیدمحسن حسن‌زاده (منتقد تئاتر) برگزار شد.

عباس غفاری در این برنامه گفت: این نمایش جز اولین تجربیات علی حاتمی در ادبیات فارسی و شعر کهن است. او در ادامه نیز در آثار دیگر چنین تلاشی را پی می‌گیرد و آثار مهمی را خلق می‌کند. «شهر آفتاب مهتاب» از جمله آثاری است که فقط برای ضبط تلویزیونی آماده شده و روی صحنه نرفته است.

سیدمحسن حسن‌زاده در ادامه این برنامه گفت: اگر بخواهیم درباره این نمایش صحبت کنیم باید در ۲ سطر بگویم که این اثر اتفاق بزرگ و سترگی در تاریخ نمایش ما است. زیرا پیشنهاد جدیدی در متن و کار گروهی در آن اتفاق می‌افتاد. البته اگر بخواهیم تنها با دیدن این نمایش، گروه هنر ملی را قضاوت کنیم، کم لطفی کرده‌ایم. زیرا این اثر تنها یکی از تجربیات گروه هنر ملی و از پیشنهادات آقای جوانمرد در آن زمان بوده است. در حقیقت پیشینه تشکیل گروه هنر ملی که به میانه دهه سی بر می‌گردد، اهمیت بیشتری دارد. زیرا اگر به این اتفاق از منظر تاریخی نگاه کنیم، باید بگوییم آنها در آن زمان پیشنهاد جدید، بدیع و حتی آوانگاردی را اراdه کرده‌اند و از همین رو باید مورد توجه قرار گیرند.

وی افزود: لازم است بگویم که شرایط هنرهای نمایشی ما تا پیش از سال ۳۲، خیلی نمود و گستردگی نداشته است. به هر حال همه این شکل از فعالیت‌ها در خیابان لاله‌زار و در تئاتر فردوسی، تئاتر دهقان و تماشاخانه‌های کوچکی چون تئاتر نصر با متون غربی و ترجمه شده‌ای که معمولا خود مرحوم نوشین (به عنوان چهره شاخص آن عصر که تئاتر فردوسی را پایه‌گذاری می‌کند)، آنها را آماده می‌کرده، جریان داشته است. بنابراین تمام آنچه که از آن زمان به ما ارث رسیده است، متون غربی ترجمه شده‌ای است که پیشنهاد اجرایی به آن صورت نداشته است. شاید بتوان گفت که متون ادبی هستند که انگار برای اجرا رفتن ترجمه نشده‌اند. آقای جوانمرد در مصاحبه‌ای می‌گوید: «نوشین خودش واژه‌ها را کمی صیقل می‌داد و باتوجه به تجربه و آگاهی که داشت آماده می‌کرد که در زبان بازیگر بگردد تا بتواند واژگان را به صورتی ادا کند که آن طمطراق و عصا قورت داده‌گی که آن زمان روی صحنه در بازی بازیگران نمود داشته، کمتر شود. البته او نیز به اینکه متون غربی مرجع اصلی فعالیت هنرهای نمایشی ماست، اعتقاد داشته است.» با این همه این اتفاق تا بعد از کودتای ۲۸ مرداد ادامه پیدا می‌کند.

این منتقد تئاتر در ادامه بیان کرد: بعد از کودتای ۲۸ مرداد با آتش کشیدن تئاتر سعدی و تعطیلی کلی هنرهای نمایشی در آن مقطع زمانی، جمع کوچکی به صورت اتفاقی در منزل شاهین سرکیسیان جمع می‌شوند. اکثر این افراد در آن زمان هنرجویان هنرستان هنرپیشگی بودند که از بد اتفاق به کودتای ۲۸ مرداد برخورد کرده و تمام آموخته‌های آن‌ها بی‌ثمر و بی‌نتیجه مانده بود. در حالی که عطش کار کردن و تجربه کردن را داشتند. عباس جوانمرد، علی نصیریان، فهیمه راستکار، جمشید لایق، اسماعیل داورفر، خجسته کیا تعدادی از افراد حاضر در آن جمع بودند. وقتی امروز ما به تجربیات و اتفاقاتی که در آن منزل از سر گذرانده می‌شود، نگاه می‌کنیم، می‌توانیم بگوییم که آنجا یکی از جایگاه‌ها و پایگاه‌هایی است که بسیار در تاریخ هنرهای نمایشی ما اثرگذار است. زیرا از دل آن پیشنهادهایی بیرون آمده و اجرایی می‌شود که بعدها مشخصا می‌تواند اثرگذار باشد و جریانی را در هنر تئاتر ایجاد کند.

حسن‌زاده در ادامه گفت: آنچه که از عباس جوانمرد نقل می‌شود و ما به استناد آن می‌توانیم به واژگانی چون تئاتر مردمی و ملی برسیم؛ سال‌هاست بر سر زبان‌ها بوده و از سوی دولت‌های مختلف با آن بازی می‌شود تا به تعریفی برسند ولی اساسا شاید رسیدن به یک تعریف بزرگ‌ترین اشتباهی است که در این زمینه در حال رخ دادن است. در واقع این واژگان ماحصل تلاشی است که در این چند سال در منزل شاهین سرکیسیان اتفاق می‌افتد. البته شاهین سرکیسیان هم بسیار به متون غربی اعتقاد داشته است و از همین رو شروع به کار کردن این متون می‌کند اما آنها جایی برای اراdه آنچه که تجربه کرده‌اندT ندارند. بنابراین همان منزل کوچکی را که در خیابان رشت با مادر خود زندگی می‌کند، تبدیل به محفل تمرین، گعده و گفت‌وگو و صحبت می‌کند. اما این تجربیات بی‌نتیجه بوده و به صحنه ختم نمی‌شود.

وی ادامه داد: عباس جوانمرد، به این پیشنهاد فکر کرده و به سراغ یکی از متون هدایت می‌رود و متن داستان «درد و دل‌های آ میز یدالله» را تبدیل به نمایشنامه «محلل» کرده و آن را با علی نصیریان شروع به تمرین می‌کنند. در حقیقت در آنجا این تلنگر که ما در متن نمایشی به زبان جدیدی برسیم که بتواند با گستره بیشتری از مردم عادی ارتباط برقرار کند، زده می‌شود. بنابراین تلاش برای رسیدن به این زبان در مقابل زبان ترجمه‌ای که در آن زمان وجود داشته، نقطه‌ای می‌شود که تحول اولیه را ایجاد می‌کند.

وی افزود: عباس جوانمرد می‌گوید که برای رسیدن به این زبان و در حین تمرین‌ها، با علی نصیریان به مناطق جنوب شهر می‌رفتند تا ببینند که مردم عادی چطور صحبت می‌کنند و متوجه شوند که چطور می‌شود آنها را به کلام نمایشی یا دیالوگ درآورد. در نهایت فرجام این اتفاق تبدیل به اجرایی می‌شود که به دعوت مرحوم خانلری در دانشگاه تهران روی صحنه می‌آید. جوانمرد می‌گوید وقتی اجرا تمام شد، کل سالن فردوسی دانشگاه تهران در حیرت فرو رفته بود. چون آن مراسم مربوط به بزرگداشت صادق هدایت بود و قسمتی از آن به اجرای متن «محلل» اختصاص داشت. جوانمرد می‌گوید بعد از این سکوت، وقتی نور روی ما آمد، تماشاگران بدون درنگ ایستادند و شروع به تشویق ما کردند. حتی آقای سرکیسیان هم بعد از دیدن این تشویق باور کرد که ما می‌توانیم به سراغ زبان و کاراکترهای دیگری در متون نمایشی خود برویم.

این منتقد تئاتر در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: آنها در موقعیتی این کار را انجام می‌دهند که هیچ پیشنهاد جدید و زبان متفاوتی غیر از آن زبان ترجمه‌ای روی صحنه نرفته بوده است. به این ترتیب روشنفکران آن زمان ناگهان با شکل تازه‌ای از اجرا و زبان مواجه می‌شوند. در واقع این نقطه شروعی بوده است که علی نصیریان و عباس جوانمرد تصمیم می‌گیرند تا فاز خود را از گروهی که سرکیسیان دور خود جمع کرده بود، جدا کنند و روی نمایش‌هایی کار کنند که قرار است تصویری از جامعه و مردمان خودشان ارایه دهد. این جسارت در آن مقطع زمانی به قدری اهمیت داشته است که باید بگویم شاید همین اتفاق سبب شده تا ما به مرور زمان با نمایشنامه‌نویسان و گروه‌هایی مواجه شویم که از دل این تجربه اعتقاد پیدا کردند که می‌شود اتفاق دیگری را رقم زد.

کد خبر 6095470